En dan ben je weer thuis!

Zaterdagochtend ontbijten we buiten de deur bij Madeson Park Kitchen in Forest Park. Het is er ongelooflijk druk want blijkbaar blijkt dit een 'family thing' te zijn om in het weekend in een restaurant te ontbijten. We bestellen diverse gerechten en, gezien de Amerikaanse porties, blijkt dit te veel te zijn. Geen nood, de restjes worden meegenomen in een 'doggy bag'.

Na het ontbijt maak ik mijn koffer klaar en vertrekken we naar het vliegveld. Bij het afscheid nemen beloven we met elkaar contact te houden. Tom komt sowieso in mei 2018 voor twee weken bij mij logeren voor een tegenbezoek.

De vlucht verloopt heel soepel en om 6.30 uur landen we in Amsterdam. Tot mijn grote verrassing staat Gert Jan me op te wachten. We hadden eerder afgesproken dat ik met de trein naar Etten-Leur zou reizen maar blijkbaar kon Gert Jan het niet langer volhouden zonder mij. Stiekem ben ik blij dat ik niet met de trein terug hoef te reizen.

Gezien het tijdsverschil met Chicago heb ik de nacht gemist en dit merk ik natuurlijk in de loop van de dag. Af en toe slaat de vermoeidheid toe maar ik doe mijn best om de hele dag wakker te blijven. Dan schijn je niet veel last te hebben van een jetlag. 

Het is fijn om weer thuis te zijn (ondanks de regen)! Toch moet ik nog echt even landen na deze twee intensieve weken USA. Morgen weer gewoon aan het werk!